De expositie is op 17 november geopend en tot 16 januari 2024 te zien.
Exposeren in deze ’theatrale’ ruimte is wel weer heel anders dan in douanehuisje of watertoren. Zowel voor mij als maker als voor de bezoeker. Geen losse tekeningetjes of hoopjes stenen of mos dit keer.
Wat ik heb opgehangen komt niet uit een bepaalde tijd en heeft ook niet een bepaald thema. Maar het zijn wel 13 grote werken in zwart-wit en 11 in kleur.
De oudste tekening is uit 1970 (!). Op de middelbare school tijd was ik altijd aan het tekenen met vetkrijt maar ik maakte ook lijntekeningen met inkt. Voor de lijntekening op deze expositie heb ik met passer en liniaal een cirkel verdeeld in precies even grote stukken.
In dit geval ben ik doorgegaan tot 48 punten. Tussen alle punten heb ik lijnen getrokken met Oost-indische inkt en trekpen. Elke keer als het bekje van de trekpen bijna leeg is moet er een nieuw druppeltje in. En dan langs een liniaal die een speciale uitsparing onderop heeft zodat de inkt niet vlekt als je de liniaal wegtrekt. En dat bijna 1200 keer op een tekening. Het is gelukt zonder vlekken. Achteraf een hele prestatie voor een meisje van 17.
Bijna alle werken zijn abstract, maar ze hebben vaak wel een onderliggend thema.
Die thema’s zijn vaak iets uit de natuur. Schitteringen en rimpelingen op het water en het gefladder van opvliegende vogels (2016). Vanaf 2017 heb uitgebreid gewerkt aan zwerfstenen. Hoe ze in Zweden in de natuur liggen, het graniet waar ze uit bestaan en de korstmossen die erop groeien. Ik was vooral gefascineerd door de compacte minerale structuren in het gesteente. Ik heb zelfs een cursus gesteenteherkenning gevolgd.
Het afgelopen jaar ben ik gaan kijken naar de Waterweg, het basalt dat het land moet beschermen op de kades. En er is een verhaal over de Watersnood op een eiland buiten de dijken in Krimpen aan de Lek. Ik ben daar in februari 1953 geboren. Ik ging daarom tekenend en schilderend op zoek naar de zachte kwaliteiten van basalt. Basalt zo glad als een babyhuidje, teder basalt. Op de drie grote houtskooltekeningen zijn mijn pogingen te zien om met zachte houtskoolstreken het gladde oppervlak weer te geven. En het contrast met de stenen en steentjes daartussen.
